تحلیلی بر الزامات اخلاق در تبلیغ دین ؛ با تکیه بر نامه ۴۶ نهج البلاغه

نامه ۴۶ نهج البلاغه از سه بخش تشکیل شده است ؛ در بخش اول، به مقام والا و شخصیت برجسته کارگزار اشاره می شود. در بخش دوم، به فروتنی در برابر رعیت و خوش رو یی و ملایمت با مردم و سعه صدر و در بخش سوم، رعایت عدالت و مساوات در میان مردم را حتی در اشاره و نگاه به کارگزار توصیه می کنند. در این راستا؛ هدف تحقیق ، بررسی نقش اخلاق مداری در تبلیغ دین با تکیه بر نامه ۴۶ نهج البلاغه م ی باشد. پژوهش حاضر با محور قرار دادن آیات قرآن و نامه ۴۶ نهج البلاغه و با روش توصیفی -تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج تحقیق نشان داد که امام علی علیه السلام در نامه ۴۶ نهج البلاغه یک سری صفات و فضائل اخلاقی و از طرف دیگر یک سری رذائل اخلاقی را برای مبلغ ، کارگزار و والی خود بر می شمارد که در امر تبلیغ به آنها توجه داشته باشد تا بتواند دین اسلام را به خوبی تبلیغ کند. لذا مبلغ برای اثرگذاری بیشتر روی مخاطب ، نیاز به اخلاق دارد و در امر تبلیغ ابتدا با ید از خداوند منان کمک بخواهد تا او را در امر تبلیغ و اخلاق مداری یاری دهد، سپس در گفتار و کردار خود صادق و با ادب باشد و به هیچ وجه دروغ نگوید. همچنین مبلغ نیاز به رعا یت عدالت دارد و از بی عدالتی که منجر به ظلم و ستم ، ناحقی ، تهمت ، افترا و.. به کلی دوری کند.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، تبلیغ دین ، نامه ۴۶ ، نهج البلاغه .