سبک تصمیمگیری مدیران در شاهنامه

تصمیمگیری اصل و اساس وظایف مدیر را تشکیل میدهد و مهارت تصمیمگیری مدیر در کارایی و اثربخشی وظایف وی نمایان میگردد. بر این اساس یکی از جنبههای حساس در وظایف مدیران است. تصمیمگیری جوهره اصلی حکمرانی و مدیریت در شاهنامه است. تصمیمگیری در شاهنامه به واسطه پیوندی که با خرد دارد، دارای اهمیت به سزایی می باشد. اساس شاهنامه بر فزونی جان و خرد استگویی، به مثابه جریانی است که خرد فرد تصمیمگیرنده در آن روان است.در مقاله حاضر، با تکیه بر مهارت تصمیمگیری شخصیتهای شاهنامه مورد واکاوی قرارگرفته و از این رهگذر، اهمیت این مهارت بررسی شده است. برخی روایتهای غم انگیز این اثر جاویدان، شخصیتهایی رقم زدهاند که از خردمندی، بهره کمتری برده اند یا از مهارت تصمیمگیری کافی برخودار نبودهاند. در این مقاله، خرد و خردمندی و یا گسسته خردبودن برخی شخصیتهای شاهنامه و همچنین اقداماتی که در شاهنامه به منظور تصمیمگیری انجام شده است، در دوعنوان »تصمیمهای ناشی خرداز گسسته« و »تصمیمگیریهای خرد محور« بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

تصمیمگیری ، مهارت تصمیمگیری ، شاهنامه فردوسی