بررسی آسیب های اجتماعی زبان(غیبت ، تهمت وبهتان وافشای راز)؛ آثار و راهکارها از منظر امام علی (ع)

مسئله آسیب های اجتماعی زبان(غیبت ، تهمت وبهتان وافشای راز) یکی از مهم ترین مسائل اخلاقی جامعه است چون »زبان« یکی از مهم ترین اعضای انسان است که اگر انسان از آن مراقبت و محافظت نکند آسیب های اجتماعی زیادی در جامعه به وجود می آورد. به همین خاطر است اکثر علمای اخلاق یا کتابهای مستقلی درباره آسیب های زبان نگاشته اند یا درکتابهای خود بابهایی را به آن اختصاص داده و در مورد عواقب آن هشدار دادهاند.محقق در این پژوهش با نگاهی توصیفی تحلیلی ، از منظر امام علی (ع) و با بهرهگیری از کتب نهج البلاغه ، غررالحکم و درر الکلم و عیون الحکم و المواعظ به مسئله آسیب های اجتماعی زبان(غیبت ، تهمت وبهتان وافشای راز) پرداخته است .سخنان امام علی (ع)درباره بازشناسی آسیب های اجتماعی زبان در بین افراد مسلمان با توجه به رویکرد و عملکرد دین داران حاکی از شدتآسیب پذیری افراد است . بر این اساس ریشه بسیاری از آسیب های زبان ناشی از غفلت وعدم توجه به گفتار و عاقبت آن است که در صورت کنترل نکردنآن ممکن است آسیب های اجتماعی مختلفی ازجمله : بی اعتمادی ، بی اخلاقی ، سوءظن ، از بین رفتن قبح و زشتی گناهان زبان و عادی شدن آنها را درجامعه به وجود آورد و اخلاق را در جامعه با چالشی جدی روبرو کند که با حاکمیت و نظارت بر زبان و ملکه کردن گفتارها و شیوههای مناسب سخن درعرصه های گوناگون بر زبان و همچنین با سکوت کردن و توجه به خطرات زبان می توان جلوی خیلی از آسیب ها را گرفت و به رشد و توسعه اخلاق درجامعه کمک کرد.

کلیدواژه ها:

آفت های زبان ، آسیب های اجتماعی زبان ، اخلاق کاربردی ، گناه