تحلیلی بر کاربری اراضی منطقه ۱۰ شهر اصفهان با تاکید بر ابعاد فرهنگی

آنچه تاکنون در تحلیل و ارزیابی کاربری های شهری به آن توجه بسیار شده است جنبه های زیست محیطی ، اجتماعی ،اقتصادی بوده است . در واقع به موضوع دستیابی به اهداف فرهنگی و تاثیر گذاری کاربری اراضی شهری بر فرهنگی و ابعاد آن کمتر توجه شده است . لذا در راستای دستیابی به پایداری فرهنگی در شهر یکی از مهمترین موضوعات در زمینه تحلیل کاربری اراضی توجه به فرهنگ است . بنابراین ضرورت دارد تا این موضع در شهر مورد بررسی قرار گیرد هدف از این پژوهش تحلیل کابری اراضی در منطقه ۱۰ شهر اصفهان با رویکرد اثرات و ابعاد فرهنگی است . از نظر روش شناسی پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی بر اساس ماهیت از نوع توصیفی - موردی و تحلیلی است . در گردآوری داده ها از روش های اسنادی و کتابخانه ای و میدانی به صورت پرسشنامه استفاده شده است در تحلیل داده ها از مدل های آماری گوناگون چون آزمون تی ، آزمون کای دو ، مدل تحلیل نزدیکترین همسایگی ، مدل تحلیل شبکه و مدل ضریب مکانی کاربری اراضی استفاده شده است . در تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار های سیستم اطلاعات جغرافیایی و SPSS استفاده گردید. از نتایج پژوهش می توان به پایین بودن میزان سرانه کاربری فرهنگی در منطقه ۱۰ شهر اصفهان، توزیع نامتوازن و خوشه ای کاربری های فرهنگی در منطقه ۱۰ شهر اصفهان، ضعف در برنامه ریزی و آگاهی شهروندان از برنامه های فرهنگی در حال برگزاری در مراکز فرهنگی موجود، پایین بودن سرانه کاربری فرهنگی منطقه نسبت به سرانه کل شهر، پایین بودن میزان رضایت از کاربری های فرهنگی ، تاثیر نداشتن جنسیت و سکونت در میزان رضایت از کاربری های فرهنگی و غیره اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، فرهنگ ، کاربری فرهنگی ، منطقه ۱۰ ، شهر اصفهان