بررسی اثرات تنبیه وتشویق درمدارس

تشویق وتنبیه از عوامل تفکیک ناپذیر تعلیم وتربیت می باشد که اولیاءو مربیان دید متفاوتی نسبت به آنها دارند ،عده ای فقط به تنبیه اعتقاد دارندو در همین رابطه بارها خود شاهد بوده که عده ای از والدین به مدرسه مراجعه می کنند و با اصرار از معلمین می خواهند تا برای سعادت فرزندشان او را تنبیه کنند.عده ای دیگر فقط به تشویق اعتماد دارند و همین اختلاف نظرها از قدیم الایام در میان مربیان وجود داشته است به طور کلی باید گفت که خداوند متعال ، انسان ها را با ویژگی های متفاوت آفریده است .هیچ دو انسانی را نمی توان یافت که از همه ی جهات به هم شبیه باشند تا در تربیت آنها بتوان از روش یکسان عمل کرد بدون استفاده از هر دو عامل تشویق وتنبیه در تعلیم وتربیت مفید و ضروری به نظر می رسد زیرا انسان موجودی است که انگیزه خویشتن دوستی در او بسیار نیرومند است و به همین علت محور فعالیت های او جلب نفع و ضرر می باشد ،یعنی اگر او در کاری برای خود نفعی بشناسد نسبت به انجام آن راغب می شود و اگر زیان و ضرری نسبت به خوداحساس کرد از آن پرهیز می کند طفل یا حتی فرد بزرگسال هم در طول حیات خود نیازمند به تشویق می باشد ؛ یعنی محرکی می خواهد تا او را به کار و فعالیت وادار کند و زحماتش را ارج نهد و قوت قلبی در ادامه فعالیت های بعدی او باشد .

کلیدواژه ها:

ترغیب و تشویق ، دانش آموز ، بازخورد