بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای خودکارآمدی تحصیلی بر خود مهربانی و شادکامی تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان قروه

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین میزان اثر بخشی آموزش مهارتهای خودکارآمدی تحصیلی بر خود مهربانی و شادکامی تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان قروه بود. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی است. این تحقیق از نظر نوع داده ها کمی بوده و از نظر روش اجرا از دسته تحقیقات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل با استفاده از گزینش تصادفی است که دانش آموزان در دو گروه آزمایش و گروه کنترل میباشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان در مدارس دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان قروه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد برای گردآوری داده ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه استاندارد خود مهربانی تحصیلی شاغلی و همکاران ۲۰۰۲ و مقیاس شادکامی تحصیلی (ALIS) خرمایی و کمری (۱۳۹۷) استفاده شد. مداخله آموزش خودکارآمدی تحصیلی از طریق بسته آموزشی خودکارآمدی تحصیلی برگرفته شده از پایانامه کارشناسی ارشد رحمانی (۱۳۹۶) انجام شد. این دوره آموزشی شامل هشت جلسه بود به که به صورت گروهی و در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله آموزش خودکارآمدی تحصیلی بر خود مهربانی و شادکامی تحصیلی دانش آموزان اثربخش بود (۰.۰۰۱>p). همچنین آموزش خودکارآمدی تحصیلی بر مولفه های خود مهربانی تحصیلی و مولفه های شادکامی تحصیلی دارای اثربخشی بود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی خود مهربانی تحصیلی ، شاد کامی تحصیلی