تاثیر رویدادهای زمانه روسو و مطهری در ارائه نظریات اخلاقی

شرایط زمانی وتجربیات شخصی ، یکی ازعوامل تاثیرگذار درتغییرنگرشوگرایش می باشد. تجزیه وتحلیل زمانه وفضای حاکم برزندگی متفکرانوبررسی عوامل محرکزا، در ارائه نظریات آنان، یکی از اهداف مهم پژوهش حاضراست که در آن به تبیین چگونگی تاثیرزمانه برمتفکران پرداخته است . پژوهش پیش رو، با روش توصیفی _تحلیلی ، فرایند مزبور را ازمنظر اجتماعی ومحیطی بررسی کرده است .ماحصل این کندوکاو، مشخص کردن میزان تاثیرتجربیات کودکی روسو برنوع نگرش او به کلیسا، آموزش عقاید مذهبی و احترام به اخلاق است . مطهری توانسته بود با استفاده ازعلوم جدید، دین را از تک منبعی به چندمنبعی سوق دهد تا از این طریق بتواند نسبت به رخدادهای اجتماعی نگاهی فلسفی داشته باشد.کلنجارمطهری با عصرمدرن که درحال رشدوشکوفایی بود، سبب می شد تا او با ژرفاندیشی نسبت به خاستگاه این فرهنگ غربی که آبشخور آن فلسفه غرب و اندیشمندان غربی بود، مفاهیم وقواعد جدیدی از قرآنوفقه اسلامی استنطاق کند و برخی دیگراز قواعد را که مخالف با حقوق انسانی واجتماعی بود،طرد نماید. ارزش نهادن به پیش فرضهای متفکران، جهت کشف تاثیرات محیطی برنظریاتشان، می تواند میزان نزدیکی نظرشانرا به حقیقت بسنجد و نیز می تواند نقد تفکرشان را برای منتقدان آسان کند.

کلیدواژه ها:

روسو ، مطهری ، اخلاق ، پیش فرضها