بررسی مقرنس در معماری مساجد اصفهان در دوره صفوی

عصر صفوی ، عصر شکوفایی و کمال هنر و معماری ایران بوده و بر این اساس، بناهای مذهبی منحصر به فرد و شکیلی در این دوره، تهیه یا تکمیل گشتند که بسیاری از آنها متعلق به شهر اصفهان بودهاند. مقرنس نیز که از جمله عناصر تزئینی پربسامد در معماری بناهای ایران در دوران اسلامی است ، با اشکال و تزئیناتی گوناگونی در معماری این مساجد به کار برده شده است . این پژوهش بر آن است تا با بررسی عنصر تزئینی مقرنس در هنر و معماری مساجد اصفهان در دوره صفوی ، به معرفی و شناخت بهتری از مقرنس سازی در حیطه موردنظر دست یابد. نتایج نشان می دهد که عنصر مقرنس در مساجد دوره صفوی اصفهان، با مصالح کاشی و آجر و گچ تهیه گشته و علاوه بر نقوش و آرایه های سنتی اسلیمی و ختایی ، از کتیبه هایی که اغلب به خط کوفی بنایی بودهنیز در تزئین آنها بهره گرفته شده است .

کلیدواژه ها:

مقرنس ، مساجد اصفهان ، دوره صفوی .