بررسی تاثیر استفاده از ابزارهای آموزش دیجیتال بر خودتنظیمی و استرس اجتماعی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان قروه

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر ابزارهای آموزش دیجیتال بر خودتنظیمی و استرس اجتماعی دانش آموزان بوده است . نوع این تحقیق ، از لحاظ ابزار جمع آوری اطلاعات،نیمه تجربی با گروه آزمایش و کنترل است و از نظر هدف، کاربردی است . جامعه آماری تحقیق را دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان قروه تشکیل می دهند که تعداد آنها برابر با ۸۱۰ نفر بوده است . تعداد ۴۰ نفر از آنها به شیوه تصادفی ساده در ۲ گروه آزمایش و کنترل انتخاب شده و خودتنظیمی و استرس اجتماعی آنان در دو نوبت قبل و بعد از آموزش با استفاده از ابزارهای آموزش دیجیتال آزمون شد.ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه اضطراب اجتماعی برای نوجوانان - فرم اصلی (لاجرسا، ۱۹۹۸) و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد، بویزورت، وزئو و لاروش (۱۹۹۵)بوه است . تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل کواریانس یک و چندمتغیره انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که استفاده از ابزارهای آموزش دیجیتال برای دانش آموزان به طور معناداری میزان خودتنظیمی و استرس اجتماعی در آنها را بهبود می بخشد و این تاثیرگذاری هم به صورت کلی و هم به صورت جزئی مورد تایید بوده است . باتوجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود به منظور افزایش میزان خودتنظیمی و کاهش استرس اجتماعی دانش آموزان استفاده از ابزارهای اموزش دیجیتال مانند جزوه های الکترونیک ، ارائه تصویری دروس، استفاده از فیلم و تصویر و ... بیش از پیش مورد توجه معلمان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ابزارهای آموزش دیجیتال ، خودتنظیمی ، استرس اجتماعی