تاثیر کاهش جمعیت بر مهارتهای عاطفی -اجتماعی و سلامت خانواده از دیدگاه اسلام

یکی از مسائلی که در پیشرفت و توسعه هر کشور نقش بسزایی دارد بحث جمعیت و رشد آن است . متاسفانه در سالهای اخیر، در کشور ما به دلیل برخی سیاست گذاری ها، نرخ باروری و رشد جمعیت به طور محسوسی کاهش یافته و می توان پیش بینی کرد در آیندهای نزدیک ، جامعه ما باید با پیری دست و پنجه نرم کند. برخی از نظریه پردازان معتقدند که باید با توجه به امکانات، ظرفیت ها و عوامل مذهبی ، اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی ، توسعه جمعیت و کیفیت آن را با جدیت بیشتری مورد توجه قرار داد. آنچه از آیات قرآن و منابع سنتی اسلامی نتیجه می شود، تاکید بر افزایش جمعیت در همه زمانها است . تعابیری که در آیات و روایات متعدد آمده، گویای آن است که مولفه های سلامت روانی و معنوی ، یعنی آرامش ، نشاط و انبساط، امید و امنیت روانی در کانون خانواده و در جمع صمیمی همسر و فرزندان آشکار شده و در خانواده کم جمعیت تحقق نمی یابند. هرچند ممکن است کم بودن جمعیت خانواده محاسنی همچون توجه بیشتر به یک فرزند، صرف وقت بیشتر برای تربیت فرزند، کم شدن هزینه ها، رشد مناسب تحصیلی و شخصیت فرزند داشته باشد؛ اما تاثیرات سوئی از قبیل تجمل گرایی و اضطراب، نبود هم بازی ، یاس و ناامیدی ، مشکلات ذهنی و اجتماعی و از بین رفتن صله رحم را همراه خواهد داشت .هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر کاهش جمعیت بر سلامت فرد و خانواده از دیدگاه اسلام و ارتباط بین عملکرد فرزند در خانواده کم جمعیت و مهارتهای اجتماعی و عاطفی است .

کلیدواژه ها:

کاهش جمعیت ، مهارتهای عاطفی و اجتماعی ، سلامت معنوی ، سلامت فردی و اجتماعی .