اقتصاد سیاسی تجارت خارجی در ایران

سیاست خارجی کشورها، تحت تاثیر ویژگیهای خاص محیط داخلی و محیط بین المللی شکل میگیرد و اهداف و جهت گیری آن ترسیم میشود. محیط بین المللی به عنوان یکی از عوامل تعیین کننده اهداف، اولویتها و جهت گیری سیاست خارجی از عناصر متعددی تشکیل گردیده است . ازجمله ی این عوامل میتوان به ساختار نظام بین الملل (تک قطبی ، دوقطبی ،چندقطبی ) و یا ساختار دولت و ادراک، رفتار و برآوردهای تصمیم گیران در یک کشور هست . با فراگیر شدن پدیده جهانی شدن طی چند دهه اخیر و همراه شدن تعداد زیادی از کشورها با این پدیده، همچنین با توسعه موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت (GATT) و جایگزین شدن سازمان تجارت جهانی (WTO) در سال ۱۹۹۵ و نیز افزایش تعداد اعضاء آن به ۱۶۴ عضو به طوریکه بالغ بر ۹۸ درصد بازرگانی بین المللی را کنترل میکند، نگارنده بر آن است تا به بررسی اقتصاد سیاسی تجارت خارجی در ایران بپردازد. پژوهشهای انجام گرفته در این زمینه اغلب از دید اقتصادی، بازرگانی و حقوقی بررسی شده اند. نگارنده درصدد است تا تاثیرگذاری عوامل سیاسی بر نظام اقتصادی تجارت خارجی ایران را آشکارتر کند هدف اصلی پژوهش بررسی اقتصاد سیاسی تجارت خارجی در ایران و نیز ارائه پیشنهادهای تجویزی جهت هموار شدن مسیر الحاق به سازمان تجارت جهانی است .شیوه تجزیه وتحلیل داده ها توصیفی -تحلیلی است . از طریق جستجو در ادبیات و مباحث نظری و تدوین گزاره ها و قضایای کلی مساله موردنظر تحلیل و بیان میشود.در این پژوهش از روش اسنادی و کتابخانه ای- نشریات تخصصی علوم سیاسی ، روانشناسی سیاسی و روابط بین الملل - و نیز منابع اینترنتی برای گردآوری داده ها استفاده شده است .این پژوهش در پی پاسخگویی به این سوال اصلی است : اقتصاد سیاسی تجارت خارجی در ایران چه روندی را طی میکند؟ فرضیه برآن است نفوذ سیاسی در سازمان تجارت جهانی ،متاثر از هژمونی کشورها در نظام بین الملل و عوامل تصمیم گیری سیاسی در سطح ایران در سازمان تجارت جهانی اثرگذار است .