بررسی تطبیقی دیدگاه علامه طبابایی و دیوید هیوم در باب معجزه

در سنت اسلامی یکی از مباحث مهم و اساسی در خصوص معجزه بحث از دلالت معجزه بر نبوت پیامبران است. اندیشمندان عمدتا معجزه را دلیل بر صدق مدعی نبوت میدانند به بر صدق تعالیم اور زیرا به اعتقاد آنان رابطه ای میان یک عمل خارق العاده و صدق تعلیمات کسی که چنین امری را انجام داده است وجود ندارد میتوان گفت وجه مشترک دیدگاه اسلامی در دلالت معجزه صدق مدعی نبوت پیامبر است. دیدگاه اندیشمندان غربی در این مورد انجام و روشنایی لازم را ندارد از میان اندیشمندان مسلمان علامه طباطبایی بر خلاف بسیاری راه شناخت انبیا را منحصر در معجزه می داند و از میان اندیشمندان غربی نیز دیوید هیوم در تعبیرات خود معجزات را اثبات ناپذیر و نا متحمل می داند با عنایت به به مطالب پیشتر ذکر شده، نگارنده در پی آن است تا با استفاده از رویکرد توصیفی تحلیلی و از نوع کتابخانه ای و استادی با استفاده از ابزار فیش برداری از کتب و مقالات گوناگون، به مقایسه دیدگاه این دو متفکر بپردازد و آرای متفاوت آنان را در رابطه با موضوع معجزه بیان کند که نتیجه حاصل از مقایسه بدین شرح است که دیوید هیوم مدلول معجزه مشخصا نقص قانون طبیعت می داند در حالی که علامه طباطبایی مدلول معجزه را فقط صدق مدعی ثبوت می داند.

کلیدواژه ها:

معجزه علامه طبابایی دیوید هیوم ، نقض قوانین طبیعت