بررسی زبان عرفانی شیخ جام درانس التائبین

عارفان و صاحبان اندیشه های باطنی برای تبیین مکنونات درونی خوداززبان عرفانی استفاده کردهاند.دردبستان فکری اهل معرفت ،گفتارچندان ممدوح نبوده وغالباازانتقال تجربه های باطنی درقالب زبان پرهیزمی کردند؛به همین دلیل ،آنچه به عنوان میراث متون عرفانی به مارسیده است مشحون ازاشارات و گفته های پررمز و راز و گاه غوامض نوشتاری پیچیده است .یکی ازچهرههای صاحب قلم ،شیخ احمد جام(ژنده پیل )است . بررسی آثاراین عارف قرن پنجم از منظرمحتوایی ،لغت شناسی ،نحوی و...حائز اهمیت است . دراین نوشتاربه کاوش درکتاب انس التائبین این عارف کثیرالقلم پرداخته شده و لایه های گوناگون دریافت های عرفانی نهان درزبانش بررسی گردیده است .زبان مانوس،سلیس و روان احمدجام،رمزگشایی ازکتاب راتسهیل می کندوبه سهولت می توان تجربه های دینی نویسنده راازدریچه ی جمالشناسانه و هنری دریافت کرد.پس ازبررسی این کتاب مشخص شدکه نثرآن ساده و یک دست و به دورازهرگونه پیچیدگی است .جملات،کوتاه و مستقل وازنظرمعنی به هم پیوسته است ، با بسامد ۷۶ درصدو افعال نیزدر جملات پیاپی با بسامد ۸۳ درصد تکرار شده است .

کلیدواژه ها:

احمد جام ، انس التائبین ، ویژگی های لغوی و نحوی ، سبک زبان عرفانی