ارزیابی و طبقه بندی اراضی

امروزه افزایش فوق العاده جمعیت جهان بخوبی مشهود شده وعمدتا نیز به عنوان یک واقعیت پذیرفته شده است. ولی چیزیکه کمتر تشخیص داده شده و بعضی اوقات مخالفین نیز داشته است عدم توانایی منابع طبیعی دنیا در فراهم آوردن غذا و پوشاک برای جمعیت آینده کره زمین است. دانشمندان خواسته اند این عدم تعادل موجود بین احتیاجات سکنه دنیا و مواد تولیدی کشاورزی را به طریق مختلف شامل جلوگیری از ازدیاد نفوس، افزایش تولید مواد غذایی و ... کاهش دهند ولی موقعیتی نداشته اند این عدم پیشرفت را می توان دو دلیل ذکر کرد. اول اینکه قائل شده محدودیت برای بهره برداری از زمین بدلیل اینکه بهره برداری بیشتر در کوتاه مدت به ثروت فردی و ملی می افزاید، از نظر سیاسی و اجتماعی برای مردم و دولتها غیر قابل قبول است . دومین دلیل این است که درجهان گرسنه بسیار مشکل است که تهیه مواد غذایی را که شدیدا مورد نیاز است محدود کرد حتی اگر این عمل به کاهش محصول دهی در دراز مدت بیانجامد به نظر برخی تهیه و افزایش تولید مواد غذایی ممکن است تکافوی احتیاجات را نماید. افزایش سطح زیر کشت یکی از مهمترین روشهای افزایش مواد غذایی است که در نتیجه آن اراضی بدون توجه به استعداد و توانشان اراضی صورت گرفته است اجبارا اراضی باقیمانده شامل دامنه های ارتفاعات، جنگلها و حواشی صحراها مورد استفاده خواهند گرفت که د حال حاضر این امر انجام یافتنی است.