تاثیر مداخله ورزشی بر کمردرد در پرسنل اتاق عمل: یک کارآزمایی بالینی

زمینه: پرسنل اتاق عمل بدلیل شرایط کاری یکی ازگروه های در معرض خطر کمردرد می باشند. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیرات تمرینات فلکسوری ویلیامز بر کیفیت زندگی پرسنل اتاق عمل بود.روش: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی ۴۰ نفر از پرسنل اتاق عمل مبتلا به کمردرد انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله تمرینات ویلیامز را در ۳ جلسه در مدت ۱۴ روز تمرین کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی استاندارد (SF۳۶) در روزهای اول و چهاردهم جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۴ دود آنالیز گردیدند.یافته ها: نمره کیفیت زندگی در ابتدای مطالعه در گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری آماری نداشت. در انتهای مطالعه نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله ۱۲۳ و در گروه کنترل ۱۱۳/۴ بوده که تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (P-value=۰.۰۰۰۱). نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله بطور میانگین ۱۰/۷ نمره در پایان مطالعه افزایش داشته اما در گروه کنترل تنها ۲/۲ نمره افزایش داشت (P-value=۰.۰۰۰۱). همچنین براساس نتایج آنالیز واریانس در تکرار مشاهدات روند تغییرات نمره کیفیت زندگی در دو گروه تفاوت معنی دار آماری داشت (P-value=۰.۰۰۰۱).ننیجه گیری: انجام تمرینات فلکسوری ویلیامز می تواند کیفیت نمره زندگی پرسنل اتاق عمل را بهبود بخشد. پیشنهاد می شود که مسئولان برای کارکنان در محل کار شرایطی را فراهم کنند تا بتوانند قبل از شروع فعالیت تمرینات را انجام دهند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، کمردرد ، پرسنل اتاق عمل ، تمرینات فلکسوری ویلیامز