ارزیابی کارایی بانکها با در نظر گرفتن خروجی های نامطلوب

بخش بانکداری نقش موثری در اقتصاد ملی دارد. به همین جهت محققان بر کشف روشهای موثر برای ارزیابی و افزایش کارایی کلی بانک متمرکز شده اند. تحلیل پوششی داده ها ( DEA) یک ابزار مرسوم در ارزیابی کارایی بانکی است. این تحقیق یک مدل مبتنی بر اندازه متغیرهای کمکی ( SBM ) بهبود یافته در چارچوب تولید جانبی و با در نظر گرفتن خروجی های نامطلوب مورد بررسی قرار میدهد در این رویکرد عملکرد بانک به صورت دو مرحله موازی در نظر گرفته میشود و منبع ناکارآمدی کلی به طور موثری مشخص میشود. همچنین با بکارگیری مدل SBM ابرکارا ، واحدهای تصمیم گیرنده کارا نیز رتبه بندی میشوند.