تاثیر ویژگی های هیئت مدیره، کیفیت حسابرسی و ساختار مالکیت بر ریسک حسابرسی

در دنیای پویا و جهانی سازی شده، سازمانها با چالش های محیطی در حال تغییری روبرو هستند. به دلیل این تغییرات پویا، نمایه ریسک سازمانها نیز در حال تحول است . در این میان واحد حسابرسی ، به عنوان نهاد تضمین کننده عینی و مستقل یک سازمان، باید توانایی تشخیص سریع تحولات نامطلوب و عکس العمل نسبت به تغییرات بلندمدت را داشته باشد. به طوری که نحوه و شیوه عمل حسابرسی در طول دهه گذشته از رویکرد حسابرسی مبتنی بر سیستم ، به حسابرسی مبتنی بر فرآیند؛ تغییر نموده و در حال حاضر تاکید، بر حسابرسی مبتنی بر ریسک می باشد. لذا هدف این پژوهش تعیین تاثیر ویژگی های هیئت مدیره، کیفیت حسابرسی و ساختار مالکیت بر ریسک حسابرسی می باشد. به منظور دستیابی به این هدف، پنج فرضیه تدوین شد که جهت آزمون این فرضیه ها؛ با استفاده از روش حذف سیستماتیک ، نمونه ای متشکل از ۱۵۰ شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۰ انتخاب گردید. پژوهش حاضر، از نوع بنیادی - تجربی می باشد و مدلهای پژوهش به روش رگرسیون لجستیک مورد تخمین قرار گرفت . نتایج پژوهش نشان می دهد که اندازه هیئت مدیره بر ریسک حسابرسی تاثیر معناداری ندارد. استقلال هیئت مدیره بر ریسک حسابرسی تاثیر منفی و معناداری دارد. تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی بر ریسک حسابرسی تاثیر منفی و معناداری دارند. همچنین کیفیت حسابرسی بر ریسک حسابرسی تاثیر منفی و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های هیئت مدیره ، کیفیت حسابرسی ، ساختار مالکیت ، ریسک حسابرسی