نقد رمان کوتاه ملکوت از دیدگاه لکانی

ژان لاکان با مطرح کردن نظریه ی ساحتهای چندگانه ی شخصیت تاثیر به سزایی در تکمیل روند روانشناختی فروید داشته است، وی با عنوان کردن ساحتهای خیالی، نمادین،امر واقع و ابژه ی کوچک، روند رشد روانی شخصیت را به طور عمیق مورد بررسی قرار داده است، این مراحل بدون شباهت به مراحل سه گانه ی فروید نمیباشد، در هر حال نظریات روانکاوی لاکان تاثیر بهسزایی در مطالعات اجتماعی، زنان وادبیات داشته است، از این رو یکی از دیدگاه های مهم نقد ادبی و روانشناختی به شمار می آید. روند سیر تکامل شخصیت در طول داستانها و رمانهای ادبی همواره از مباحث مورد توجه محققان به شمار میرفته است،در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی سعی در توصیف روند رشد شخصیتهای رمان کوتاه ملکوت شده است. ملکوت نوشتهی بهرام صادقی همواره مورد توجه پژوهشگران و محققادن ادبی بوده است چرا که قلم گیرا و جذاب سوررئالیستی نویسنده، این داستان را مستعد پردازش از دیدگاه های گوناگون کرده است.در این رمان شخصیت های گوناگونی توصیف شده اند که مهمترین آنها شخصیت های فردی با نام کوتاه شده ی م.ل و نیز دکتری به نام حاتم است، زندگی این دو فرد نزدیکیها و شباهتهای بسیاری دارد، هر دو فقدان را تجربه کرده اند، اما نحوه ی کنار آمدن آنها با این موضوع متفاوت است،م.ل با قطع اعضای بدن خود، سعی در فراموشی خلاهایی دارد که با آنها روبهرو شده است، او سرانجام ورود به مرحله ی نمادین را پس از طی مشکلات بسیار، با تصمیم به بازگشت به زندگی اجتماعی میپذیرد، اما وقع رویدادهایی از جانب دکتر حاتم، که لاکان آن را امر واقع می نامد، مانع این اتفاق میشود

کلیدواژه ها:

ملکوت ، خوانش لاکانی ، ساحت خیالی ، ساحت نمادین ، امرواقع