عناصر طبیعت و تاثیر آن بر رشد قوه تخیل در ادبیات داستانی کودک

مقاله حاضر به تحلیل و بررسی تاثیر عناصر طبیعت بر رشد قوه تخیل کودکان در گزیدهای از داستانهای کودکان اختصاص یافته است. این پژوهش سعی داردموضوعاتی اساسی، مانند مفاهیم عناصر طبیعت، تخیل و خیال پردازی و عناصر داستانی مانند شخصیت و صحنه را در قالب ده داستان از داستان های کودکان مورد بررسی قرار دهد . این داستانها نشان میدهند که طبیعت مایه ی اصلی تخیلات کودک است و داستان علاوه بر جذابیت، عرصه خیال پردازی کودک نیز هست. به همین مناسبت همه عناصر یاد شده در داستان کودک جاندار هستند. کودکان سخن گفتن حیوانات، گیاهان و اشیاء را میپذیرند و با طبیعت همذات پنداری میکنند. تشخیص؛ از مهم ترین عناصر ادبی است که با استفاده از آن، نویسندگان به موجودات بی جان، جان داده و به عناصر طبیعت جاندار نیز شخصیت بخشیده اند. آنها همچنین با بهره گیری از عناصر طبیعت، دنیای واقعی را تخیلی کرده تا جنبه های تربیتی و اخلاقی برایکودک ملموس شده و به طور غیر مستقیم با واقعیت آشنا شود.

کلیدواژه ها:

داستان کودک ، طبیعت ، تخیل ، جاندار پنداری و شخصیت.