بررسی و تبیین نباید های اخلاقی در شعرمهرداد اوستا و سلمان هراتی

در هر عصر و دورهای شاعران و نویسندگان با الهام گیری از قرآن کریم و احادیث ارزشمند انبیاء و ائمه با خلق آثار گرانبها در حوزهی اخلاق فردی و اجتماعی، در پی آناند که با تاثیرگذاری بر افراد جامعه در مسیر فلاح و رستگاری هم نوعان خویش را فراهم سازند تا از این طریق در سعادت و خوشبختی ابدی آنان سهیم باشند. مهرداد اوستا و سلمان هراتی، ازجمله وارستگانی هستند که آثار خویش را ابزاری برای تعلیم و تحکیم بنیادهای اخلاقی و ارزشهای اجتماعی و وسیله ای در طریق بندگی و مبارزه با غفلت، نادانی و رذایل اخلاقی و ناهنجاریهای اجتماعی قرار دادهاند. باید اشاره داشت که نوع روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی هست. در پایان هر موضوع سروده های دو شاعر آمده که از حیث بیان مطالب و توصیه های اخلاقی- اجتماعی دارای نقاط اشتراک فراوانی میباشند ازجمله اینکه: هر دو به صداقت در زندگی و دوری از ریا و غفلت تاکید داشته اند و نفاق و خشم را از صفات نکوهیده انسانی قلمداد کرده اند که باعث دوری انسان از صلح و دوستی و وفاداری نسبت به هم نوع میگردد و میل به جنگ و فتنه در انسان را بارور میکند.

کلیدواژه ها:

مهرداد اوستا ، سلمان هراتی ، شعر ، اخلاق ، نبایدها ، انسان.