بررسی شباهت و تفاوت انواع نقش های گروه های اسمی در دستور زبان سنتی و جدید

بسیاری از این تالیفات بر پایه نظریه هایی که دانشمندان زبان ارائه کردهاند، به نگارش در آمدهاند. مانند: نظریه گشتار زبان و لایه های زیرینی که منجر به رو ساخت جمله ها شده است یا نظریه های زبانپژوهان ساختگرا که تنها رو ساخت جمله ها را اساس قرار میدهند و به آنها میپردازند. تالیفات دیگر نیز یا به صورت توصیفی هستند یا تجویزی و پیشنهادی میباشند. در دستورهای سنتی زبانفارسی هر نگارنده در گردآوری اثر خود مباحث مختلفی از نحو را طرح کرده است که ممکن است در دستور زبان دیگری یا طرح نشده باشند یا در آن مباحث دیدگاه های متفاوت و اختلاف نظراتی وجود داشته باشد .نگارش و تدوین دستور برای زبان مردم یک سرزمین، همواره مدنظر دانشمندان و ادیبان آن دیار بوده است. شاید نیاز به حفظ زبان از تاثیر زبان های بیگانه یا فراگیری آن به خاطر رسیدن به مناصب دیوانی و اداری حکومت به دلیل وجود رسمیت آن زبان در دستگاه، از مهم ترین دلایل تدوین قواعد درست خواندن و درست نوشتن بوده است.در این پژوهش سعی بر آن است تا کنکاشی در منشا دستور در زبان فارسی و مقایسه دستورها که هرکدام در نوع خود شاخص محسوب می شوند، انجام گیرد. این آثار با عنوان دستور سنتی و دستور جدید در زبان فارسی مطرح شده که در ادامه به آنها پرداخته و مقایسه اجمالی میان آنها انجام می شود.

کلیدواژه ها:

گروه اسمی ، سنتی ، جدید