نقش ربات همیار در آموزش زبان مبتنی بر رویکرد ارتباطی با واپایش سنتزپژوهی

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش ربات همیار معلم بر ارتقای مهارت های دریافتی زبان انگلیسی با تاکید بر رویکرد ارتباطی بود. روش پژوهش از نوع آمیخته کیفی و کمی بوده است. بخش کیفی مربوط به رویکرد ارتباطی از نوع سنترپژوهی بود و متون بین سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۶ تحلیل شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی فیش برداری از کتب مرتبط بود که پس از تجزیه و تحلیل متون، مولفه های استخراج شده به شکل تکالیف یادگیری در قالب طرح درس های مهارت های دریافتی کتاب زبان پایه دهم، در هشت جلسه آموزشی اجرا شدند. بخش کمی شبه تجربی با استفاده از دو گروه آزمایش و گواه بود مربوط به آموزش با استفاده از ربات بود. جامعه آماری شامل ۱۵۰ دانش آموز دختر پایه نهم شهر قزوین در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ بود که ۳۴ نفر با روش نمونه گیری نظام مند و اختصاص کد اتتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کمی آزمون های زبان برای سنجش مهارت ها بود و طرح درسها در دو گروه با استفاده از ربات همیار و بدون استفاده از آن در ۲ مرحله پیش آزمون و پس آزمون، آزموده شدند. در بخش آماری، اطلاعات با استفاده از آزمون t دو گروهی مستقل و مانکوا تحلیل شدند. نتایج یافته ها نشان داد که استفاده از ربات همیار معلم در آموزش باعث افزایش مهارت های دریافتی زبان شده و کاربرد آن گامی موثر در اجرای رویکرد زبان خارجه لحاظ شده در برنامه درسی ملی که رویکرد ارتباطی است خواهد بود.

کلیدواژه ها:

ربات همیار ، رویکرد ارتباطی ، سنتزپژوهی ، مهارت های دریافتی ، مهارت خوانداری ، مهارت شنیداری.