تلمیح در دیوان صفایی قمی

استفاده از تلمیح در شعر، به عنوان یک آرایه شعری شناخته می شود که اطلاعات تاریخی، جامعهشناسی، ادبی و فرهنگی را به شعر اضافه کرده و عمق و غنای شعر را افزایش می دهد. این تلمیحات که جزو صنابیع بدیعی محسوب میشود، میتوانند به خواننده راهنمایی دهند و ارتباط بین شاعر و مضمون شعر را تقویت کنند. از آرایه تلمیح در شعر برای افزودن عمق، ارزش و زیبایی به شعر استفاده میشود و نمایانگر دانش، اطلاعات و فرهنگ شاعر میباشد. این تلمیحات به خواننده امکان میدهند تا با محتوای شعر به طرز عمیقتری آشنا شوند و از طریق آن، شاعر میتواند ارتباط شعر خود با واقعیتهای تاریخی، فرهنگی و اجتماعی بیان کند و احساسات و اندیشه های خود را به خواننده منتقل کند. در این مقاله سعی برآنست که اینبار دیوان صفایی قمی از حیث صنعت تلمیح مورد بررسی قرار داده شود. صفایی از شاعران سده سیزدهم و چهاردهم هجری است که در شهر قم متولد شد. غالب دیوان او را غزلیات وی تشکیل میدهد؛ هرچند در قوالب دیگری نیز طبعآزمایی کرده است.

کلیدواژه ها:

صفایی قمی ، آرایه تلمیح ، صنایع بدیعی