بررسی رابطه هوش هیجانی بر یادگیری زبان انگلیسی با توجه به نقش میانجی ویژگی شخصیتی فراگیران زبان در شهر تهران

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه هوش هیجانی بر یادگیری زبان انگلیسی با توجه به نقش میانجی ویژگی شخصیتی فراگیران زبان در شهر تهران است .جامعه آماری این پژوهش شامل فراگیران زبان در شهر تهران می باشد که تعداد ۳۱۵ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند . ابزار اندازه گیری جهت این تحقیق پرسشنامه هوش هیجانی بار- ان ، پرسشنامه سیل برای مشخص نمودن یادگیری زبان و پرسشنامه باس می باشد که روایی آن به روش روایی محتوا و روایی سازه و پایایی آن با روش کرونباخ تایید شد برای بررسی وآزمون فرضیه ها از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد به طور کلی مقادیر شاخص های کلی برازش مدل اندازه گیری این پژوهش کاملا از وضعیت قابل قبولی برخوردار است .و حاکی از رابطه معنی داری هوش هیجانی بر یادگیری زبان انگلیسی با توجه به نقش میانجی ویژگی شخصیتی فراگیران زبان در شهر تهران بود.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، یادگیری زبان انگلیسی و ویژگی شخصیتی