میزان توجه به ساحت های تربیت اعتقادی – عبادی، تربیت زیباشناختی – هنری و تربیت اجتماعی - سیاسی سند تحول بنیادین در نظام آموزشی ایران

آموزش وپرورش زیربنای ساخت جامعه سالم بوده و در سال های اخیر با توجه به رشد و وسعت تغییرات شیوههای آموزشی، سازگارکردن بستر یادگیری با نیازهای یادگیرنده، بیش از پیش در کانون توجه متخصصان اینحیطه قرار گرفته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی و تحلیل میزان توجه به ساحت های تربیت زیباشناختی –هنری، تربیت اعتقادی – عبادی و تربیت سیاسی – اجتماعی در نظام تعلیم و تربیت و بخصوص مدارس دورهابتدایی می باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است که در آن با بهره گیری از نتایج ویافته های تحقیقات خارجی و داخلی صورت گرفته درباره ی ساحت های مذکور و اصول جهانی تعلیم و تربیت بهنتایج ارزنده ای در این زمینه رسیده است. یافته های تحقیق بیانگر این است که در متون و محتواهای درسی بهتربیت سیاسی – اجتماعی و تربیت اعتقادی – عبادی بسیار کم توجه شده است و به این شکل نمی توان اهدافسند ۲۰ ساله را به مرحله نهایی رساند، بعلاوه تحقیقات متعددی که در این زمینه انجام شده اند گویای آن هستندکه مباحث هنری در بسیاری از مدارس به فراموشی سپرده شده اند و حتی از ساعت هنر به عنوان جایگزینی برایسایر دروس از جانب معلمان و یا فعالیت های فوق برنامه از جانب مدیران مدارس استفاده می شود. براساس یافتههای تحقیق نقش موسیقی در رشد و پرورش خلاقیت و شکوفایی استعداد دانش اموزان به فراموشی شپرده شده است.

کلیدواژه ها:

سند تحول بنیادین ، نظام تعلیم و تربیت ، تربیت اعتقادی ، عبادی ، تربیت اجتماعی – سیاسی ، تربیت زیباشناختی – هنری