بررسی تاثیر اختلال وسواس فکری عملی بر کم خوری عصبی، تحریک پذیری و کیفیت روابط اجتماعی

اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) یک اختلال روانپزشکی شایع است که با افکار وسواسی (افکار ناخواسته و مزاحم)و اعمال اجباری (رفتارها یا افکار تکراری که برای کاهش اضطراب ناشی از افکار وسواسی انجام می شوند) مشخص می شود .کم خوری عصبی (AN) یک اختلال خوردن جدی است که با ترس شدید از افزایش وزن، تصور غلط از شکل بدن ومحدودیت شدید در مصرف غذا مشخص می شود .تحریک پذیری به عنوان وضعیتی تعریف می شود که در آن فرد به راحتی عصبانی، خشمگین یا آشفته می شود.کیفیت روابط اجتماعی به تعاملات و پیوندهایی که افراد با دیگران دارند، اشاره دارد .تحقیقات نشان داده است که بین اختلال وسواس فکری-عملی و هر سه مورد کم خوری عصبی، تحریک پذیری وکیفیتروابط اجتماعی ارتباط وجود دارد .در این مقاله، به بررسی عمیق و جامع این تاثیرات می پردازیم و مکانیسم های بالقوه زیربنایی را مورد بحث قرار می دهیم.همچنین، شواهد مربوط به این موضوع را بررسی کرده و پیامدهای این یافته ها را برای درک ما از اختلال وسواسفکری-عملی و درمان های آن شرح می دهیم.

کلیدواژه ها:

اختلال وسواس فکری-عملی ، کم خوری عصبی ، تحریک پذیری ، کیفیت روابط اجتماعی