اثربخشی مشاوره زناشویی به روش گاتمن بر صمیمیت زناشویی، احساس تنهایی و میل به طلاق در نوجوانان دختر دچار پدیده کودک همسری

هدف از پژوهش انجام شده، تعیین اثربخشی مشاوره زناشویی به روش گاتمن بر صمیمیت زناشویی، احساس تنهایی ومیل به طلاق در نوجوانان دختر دچار پدیده کودک همسری، بود. روش تحقیق، در پژوهش انجام شده از منظر هدف از نوعکاربردی و از نظر شیوه انجام تحقیق به صورت نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل، بود. حجمنمونه شامل ۴۰ نفر از نوجوانان دختر دچار پدیده کودک همسری شهرستان فسا (دانش آموزا ن دختر پایه یازدهم دوره تحصیلی متوسطه)، بود. روش نمونه گیری در پژوهش پی ش رو به صورت نمونه گیری هدفمند بود. برای جمع آوری داده هااز پرسشنامه میل به طلاق روزلت، جانسون و مورو (۱۹۸۶)، احساس تنهایی راسل، پیلوا و کورتونا (۱۹۸۰) و صمیمیت زناشوییتامپسون و والکر(۱۹۸۳)، بود. مشاوره زناشویی به روش گاتمن (۲۰۱۰)، در ده جلسه دو ساعتی به صورت گروهی برای گروهآزمایش، اجرا گردید، و پس از اتمام جلسه های مشاوره زناشویی به روش گاتمن مجددا توسط پرسشنامه به سنجش میل به طلاق، احساس تنهایی و صمیمیت زناشویی، پرداخته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی از آزمونکواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش انجام شده نشان داد که، مشاوره زناشویی به روش گاتمن بر صمیمیتزناشویی، احساس تنهایی و میل به طلاق در نوجوانان دختر دچار پدیده کودک همسری، تاثیر دارد. (سطح معناداری کمتر از۰۵ / ۰). به عبارتی مشاوره زناشویی به روش گاتمن سبب افزایش صمیمیت زناشویی، کاهش احساس تنهایی و میل به طلاق درنوجوانان دختر دچار پدیده کودک همسری، می گردد. بنابراین می توان گفت که، مشاوره زناشویی به روش گاتمن، یکی از مداخلات موثر بر افزایش صمیمیت زناشویی، کاهش احساس تنها یی و میل به طلاق در نوجوانان دختر دچار پدیده کودک همسری، است.

کلیدواژه ها:

مشاوره زناشویی به روش گاتمن ، صمیمیت زناشویی ، احساس تنهایی ، میل به طلاق ، نوجوانان دختر دچار پدیده کودک همسری