اثربخشی روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و درد مزمن در افراد مبتلا به مصرف موادمخدر

از درمانهایی که میتواند در کاهش درد و بهبود تاب آوری و پیروی از درمان در معتادان به مصرف موادمخدرمراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد تاثیر داشته باشد و تاکنون مورد توجه پژوهشگران قرار نگرفته است آموزشروش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد میباشد. پژوهش حاضر برای مقایسه اثربخشی روش درمانی مبتنی برپذیرش بر تاب آوری، درد مزمن انجام شده است. بر اساس هدف، پزوهش حاضر از نوع کاربردی بوده است. طرحپژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. آزمودنی ها به صورتتصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از کلیه افراد مبتلا به مصر فموادمخدر که به کمپ های اقامتی ترک اعتیاد شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ مراجعه کرده اند. در اینپژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس بر اساس جایگزینی تصادفی، افراد در دو گروه آزما یش و کنترلقرار گرفتند. به این صورت که پس از هماهنگی های لازم با افراد مبتلا به مصرف موادمخدر که شرایط لازم برایشرکت داشتند ۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استاندارد درد مک گیل و مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون (CD-RISC;کانر- دیویدسون، ۲۰۰۳) استفاده شد. جلسات آموزشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اساس کتاب و یلیامگلاسر (۲۰۰۲) در ۸ هفته پیاپی برای گروه های آزمایش در ۸ جلسه، هر هفته یک جلسه و هر جلسه ۹۰ دقیقهتوسط پژوهشگر اجرا شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذی رش و تعهد بر تاب آوری و درد مزمن در افرادمبتلا به مصرف موادمخدر تاثیر دارد و منجر به کاهش درد و بهبود تاب آوری در معتادان میشود. توجه به درمانمبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود درد مزمن به مصرف موادمخدر میتواند به تلاش در راستای ارتقا ی شاخص هایسلامت عمومی در معتادان کمک های زیادی نماید.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، تاب آوری ، درد مزمن