روش تدریس مبتنی بر بازی در دوران تحصیل

آموزش یک زمینه همیشه در حال تکامل است و مربیان دائما در حال بررسی راه های نوآورانه برای جذاب تر کردن و موثرتر کردنیادگیری هستند. یکی از این روش های تدریس ، استفاده از آموزش مبتنی بر بازی است. هدف از این مقاله، بررسی روش تدریس،به کارگیری بازی و فعالیت های مناسب در دوران تحصیل می باشد و سعی شده است با ارائه نظرات محققین و کارشناسان محترمدر این زمینه جایگاه این روش علمی و نتیجه مطلوب آن را در خصوص یادگیری بهتر دانش آموزان نشان دهیم. روش تحقیق بهکاررفته در این مقاله، توصیفی-تحلیلی است و برای گردآوری اطلاعات به کتب و مقالات معتبر استناد شده است. یکی از فعالیتهای لذت بخش و سازنده برای افراد خصوصا برای کودکان و نوجوانان بازی است همچنین یکی از روش های یادگیری فعال، استفادهاز بازی است. روش تدریس بازی محور از جمله روش های نوینی است که سبب ایجاد انگیزش و آموزش پایدار در دانش اموزان میشود. باید به دنبال روش های تدریسی بود تا بتوان دانش آموزان را از حفظ طوطی وار به سوی یادگیری سوق داد .بازی در عین حالکه وسیله ی سرگرمی است ، جنبه ی آموزندگی نیز دارد. در انجام بازی می توان مطالب درسی و آموزشی را به طور غیرمستقیم وعملی به دانش آموزان آموخت. لذا ضرورت دارد مسئولین امر در واحد آموزش و پرورش بخصوص دوران تحصیل نسبت به تنظیم وتالیف کتب جدید با رعایت مفاهیم و استفاده از محتوای آموزشی در این خصوص اقدام شایسته به عمل آورند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، بازی ، بازی های آموزشی ، روش تدریس ، دانش آموزان