بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی وباورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه دوازدهم ناحیه ۲ شهر قم در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دوره ی متوسطه دوم ناحیه ۲ شهر قم می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پایه دوازدهم ناحیه ۲شهر قم در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ که تعدادشان ۱۱۰۶ نفر(۷۷۹ دختر و ۳۲۷ پسر) می باشد (۴۳ / ۷۰ درصد را دختران و۵۶ / ۲۹ درصد را پسران) تشکیل می دهند. حجم نمونه مورد پژوهش تعداد ۳۰۰ نفر دانش آموز (۱۵۰ پسر و ۱۵۰ دختر) میباشد که از مجموع ۱۵۰ دانش آموز دختر، ۵۰ نفر در رشته ریاضی فیزیک، ۵۰ نفر در رشته تجربی، و ۵۰ نفر در رشته علومانسانی و از مجموع ۱۵۰ دانش آموز پسر، ۵۸ نفر در رشته ریاضی فیزیک، ۵۸ نفر در رشته تجربی و ۳۴ نفر در رشته علوم انسانیمشغول به تحصیل می باشند که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای براساس جدول مورگان انتخاب شده اند. اینبررسی به روش توصیفی از نوع همبستگی صورت گرفته است. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه راهبردهای انگیزشی دریادگیری (MSLQ) پینتریج و دی گروت و پیشرفت تحصیلی از طریق معدل کتبی (نهایی سوم) تراز شده، انجام شده است وبرای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد کهراهبردهای یادگیری خودتنظیمی با ضریب تعیین P=۰.۰۶ با توجه به مقدار p=۰.۰۰۱ و باورهای انگیزشی با ضریب تعیینp=۰.۰۲ با توجه به مقدار p=۰.۰۰۳ اثر معناداری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را دارد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای انگیزشی در یادگیری ، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، باورهای انگیزشی ، پیشرفت تحصیلی