بررسی رابطه بین خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان

خودکارآمدی به بنیه شخصیتی فرد در رویارویی با مسائل در رسیدن به اهداف و موفقیت او اشاره دارد و بیش تر ازاینکهتحت تاثیر هوش وتوان یادگیری دانش آموز باشد، تحت تاثیر ویژگی های شخصیتی از جمله باور داشتن خود (اعتماد بهنفس)، تلاشگر بودن وتسلیم شدن (خود تهیجی)، وارسی علل عدم موفقیت به هنگام ناکامی (خود سنجی)، آرایش جدیدمقدمات وروش های اجتماعی رسیدن به هدف (خود تنظیمی) و تحت کنترل درآوردن تکانه ها (خودرهبری) قرار دارد اینعوامل در برخی از دانش آموزان حتی بیش از توان یادگیری ، موجب پیشرفت وموفقیت تحصیلی می شوند . هدف از پژوهشحاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پسر بود.ازطرح پژوهش از نوع توصیفی -همبستگی استفاده شده است.نمونه آماری ۲۵۸ نفر از دانش آموزان پسر پایه ی اول دوره ی متوسطه شهر اسلام آباد غربدر سال تحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۲ می باشد که بصورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها،مقیاسخودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (۱۹۸۲) و برای سنجش پیشرفت تحصیلی معدل ترم اول در نظر گرفته شد.تحلیلداده هابا استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شدیافته ها نشان داد که بین خودکارآمدی وپیشرفت تحصیلی در سطح (۰۱ / ۰) همبستگی معنادار مثبت وجود دارد..یافته ها نقش و اهمیت خودکارآمدی را درکسبموفقیت تحصیلی دانش آموزان خاطر نشان می سازد.