اثربخشی زوج درمانی هیجان – محور بر انعطاف پذ یری روانشناختی زوجین متقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی هیجان – محور بر انعطاف پذیری روانشناختی زوجین متقاضیطلاق انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود،جامعه آماری پژوهش حاضر را زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره ای شهر کرج در نیمهاول سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند، که تعداد ۳۲ نفر از زوجینی که ملاک های ورود به مطالعه را داشتند و در پرسشنامهانعطاف پذیری روانشناختی نمرات ضعیفی کسب کردند بصورت در دسترس مبتنی بر هدف به عنوان نمونه انتخابشدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند، سپس پروتکل درمانی برای آزمودنی های تحتدرمان هیجان محور به مدت ۱۲ جلسه (هفته ای یک جلسه ۹۰ دقیقه ای) انجام گرفت و گروه کنترل تحت هیچ درمانیقرار نگرفت. بعد از اتمام جلسات درمان، آزمودنی های هر ۲ گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. یافته ها نشان دادنمرات پس آزمون گروه آزمایش در نمره انعطاف پذیری روانشناختی نسبت به گروه کنترل معنادار بوده است. بنابراینزوج درمانی هیجان – محور بر انعطاف پذیری روانشناختی زوجین متقاضی طلاق تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی هیجان – محور ، انعطاف پذیری روانشناختی ، زوجین متقاضی طلاق