تاثیرآموزش مبتنی بربازی روی توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر ابتدایی شهرستان میاندورود

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیرآموزش مبتنی بر بازی روی توسعه مهارتهای اجتماعی دانش آموزان پسر ابتدایی شهرستان میاندورد بود.پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ، دانش آموزان پسر ابتدایی شهرستان میاندورد در سالتحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۲ بودند، جهت نمونه گیری در پژوهش حاضر، بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۰۰ نفر از بین جامعه مورد نظر به صورتدر دسترس انتخاب شدند و سپس پرسشنامه مهارت اجتماعی گرشام و الیوت (۱۹۹۰) بین تمامی افراد توزیع شد جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس جند متغیره استفاده گردید. نتابج نشان داد که فرضیه اصلی پژوهش تایید شده است به عبارتی پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، اثر معنیدار عامل بین آزمودنی ها (F, P<۰/۰۵؛ (۴۱.۶۰۰۹و ۳۲.۲۸۷)گروه وجود دارد. با توجه به جدول چون سطح معناداری آزمون تحلیل کوواریانس کمتر از ۰۵ / ۰ می باشد، و نمرات میانگین تعدیل شده نشان می دهد جلسات آموزش مبتنی بر بازی بر توسعه مهارتهای اجتماعی دانش آموزان پسر ابتدایی شهرستان میاندورد موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، مهارت های اجتماعی ، ابتدایی