آموزش معکوس و کیفیت یادگیری دانش آموزان

تاکید بر توانایی های بالاتر شناختی و راهبردهای یادگیری کارآمد، یکی دیگر از عوامل تغییر در روش یادگیری است. کلاس درس معکوس یک استراتژیآموزشی و نوعی از یادگیری ترکیبی است که آموزش را به یک مدل دانشجو (شاگرد) محور تبدیل می کند که در آن، زمان کلاس صرف بررسی موضوعاتدر عمق بیشتر و ساخت موقعیت های یادگیری جذاب می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی آموزش معکوس و کیفیت یادگیری دانش آموزان می باشد.روش تحقیق حاضر کیفی و با استفاده از روش پژوهش نظریه داده بنیاد از نوع سیستماتیک می باشد. نتایج نشان داد که سالهاست که معلمان به دنبا راههایی برای تغییر دادن شیوه های سنتی و ایجاد ابتکار در تدریس هستند. کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش، نوع جدیدی از یادگیری را مقدورساخته است؛ به نحوی که یادگیری در محیط های غیر از ماهیت کلاس درس امکان پذیر است. یکی از مواردی که در عرصه تعلیم و تربیت جایگاهی را بهخود اختصاص داده و در بین علاقه مندان در حال نشر و گسترش است، روشی به نام کلاس معکوس است که با عناوینی همچون کلاس وارونه، کلاسچرخشی، آموزش معکوس، آموزش وارونه یا یادگیری معکوس در منابع متعدد دیده می شود. توجه بیشتر معلمان به تفاوت های فردی میان دانش آموزان،داشتن انعطاف زمانی، خستگی کمتر مخاطبین، امکان یادگیری مستقل و افزایش خودکارآمدی فردی و گروهی و رشد مهارت های تفکر از تاثیرات مثبتناشی از اجرای سیستم آموزش معکوس در مدارس است.

کلیدواژه ها:

آموزش معکوس ، کیفیت یادگیری ، دانش آموز