رابطه تعامل کودک - والد با اختلال اضطراب جدایی ، پرخاشگری و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی

در این مطالعه جامعه آماری شامل کلیه ی مادران دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی مدرسه ستارخان شهر تهران در سال تحصیلی -۱۴۰۱۱۴۰۲می باشد که تعداد آنان ۷۰۴ نفر بود. نمونه آماری شامل تعداد ۲۵۰ نفر مادر دانش آموزان مقطع ابتدایی بود که براساس جدول مورگان و به صورت تصادفیساده انتخاب شدند و چهار پرسشنامه ی شیوه های فرزندپروری بامریند (۱۹۷۳) پرسشنامه ی اضطراب جدایی اسپنس (۱۹۹۹)، پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) و سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) بر روی مادران دانش آموزان گروه نمونه اجرا شد و داده ها جمع آوری گردید.داده های جمع آوری شده از گروه نمونه تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون گام به گام) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج زیر به دست آمد: بین سبک سهل گیرانه و سبک استبدادی با اضطراب جدایی دانش آموزان همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد (P<۰/۰۱) بین سبک مقتدرانه و اضطراب جدایی دانش آموزان همبستگی منفی و معنی دار وجود دارد (P<۰/۰۵). بین سبک سهل گیرانه و سبک استبدادی با پرخاشگری دانش آموزان همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد (P<۰/۰۵). بین سبک مقتدرانه و پرخاشگری دانش آموزان همبستگی منفی و معنی دار وجود دارد (P<۰/۰۱). بین سبک مقدرانه و سازگاری اجتماعی دانشآموزان همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد (P<۰/۰۱) سبک سهلگیرانه در گام اول به طور مثبت اضطراب جدایی را پیش بینی می کند (P<۰/۰۱) در گام دوم سبک سهل گیرانه و سبک استبدادی به طور مثبت اضطراب اجتماعی را پیش بینی می کنند (P<۰/۰۱) و در گام سوم سبک سهل گیرانه و سبک استبدادی به طور مثبت اضطراب جدایی دانش آموزان را پیش بینی می کند (P<۰/۰۱) اما سبک مقتدرانه در پیش بینی اضطراب جدایی دانش آموزان سهم ندارد (P>۰/۰۵).

کلیدواژه ها:

هوش تعامل والد-کودک ، اختلال اضطراب جدایی ، پرخاشگری ، سازگاری اجتماعی