اثربخشی پروتکل آموزشی مبتنی بر رفتار غیرمولد تحصیلی بر کیفیت زندگی و ادراک شایستگی دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی پروتکل آموزشی مبتنی بر رفتار غیرمولد تحصیلی بر کیفیت زندگی و ادراک شایستگی دانش آموزاندختر انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختردوره دوم متوسطه شهر طبس در سال ۱۴۰۳ بود که از طریق روش نمونه گیری در دسترس از بین افراد داوطلب واجد شرایط تعداد ۳۰ نفروارد مطالعه شده و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه کیفیتزندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۸) و ادراک شایستگی هارتر (۱۹۸۲) بود. گروه آزمایش ۱۴ جلسه ی (هر هفته ۲ جلسه) ۷۵ دقیقه ایتحت بسته ی آموزشی مبتنی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده هایآماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بعد از مداخله، اثر پروتکل آموزشی مبتنی بر رفتار غیرمولد تحصیلی بر کیفیت زندگی وادراک شایستگی دانش آموزان دختر معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت بسته ی آموزشی مبتنی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلیروش مداخله ای مناسبی برای ارتقای کیفیت زندگی و ادراک شایستگی دانش آموزان دختر است. بنابراین بکارگیری این پروتکل آموزشی درارتقای کیفیت زندگی و ادراک شایستگی دانش آموزان دختر ضروری بنظر می رسد.

کلیدواژه ها:

رفتار غیرمولد تحصیلی ، کیفیت زندگی ، ادراک شایستگی