رویکردهای رایج در نظر معلمان ریاضی درباره تدریس موثر و گزارشات شخصی درباره فعالیت های کلاس درسی خود

هدف این مقاله رویکردهای رایج در نظر معلمان ریاضی درباره تدریس موثر و گزارشات شخصی درباره فعالیت های کلاس درسی خود پایهمتوسطه آنها می باشد. هدف اصلی نهضت اصلاح در برنامه درسی ریاضی مدرسه ای در دو دهه اخیر، بهبود عملکرد آموزشی بود. هرچند این نهضت برایافزایش تعداد یا کیفیت مطالعات پژوهشی در حوزه آموزش ریاضی طراحی نشده بود، به میزان زیادی افراد را به انجام چنین پژوهش هایی ترغیب کرد؛ یکی بهاین دلیل که از مصلحان برنامه های درسی خواسته شده بود تا نشان دهند که کارشان میتواند باعث ایجاد تغییراتی در کلاس درس شود؛ دوم به این دلیل کهاین مصلحان تشخیص داده اند که تغییرات آتی در صورتی میتواند بهتر مدیریت شود که درک بیشتری از تدریس و یادگیری ریاضی داشته باشیم؛ و سوم بهاین سبب که هیجان برنامه درسی، بسیاری از پژوهشگران جدید را جذب مطالعه مسائل و مشکلات موجود در آموزش ریاضی کرده است این مطالعه بهجستجوی جواب سه پرسش تحقیق پرداخت. ۱) رویکردهای رایج در نظر معلمان ریاضی درباره تدریس موثر و گزارشات شخصی درباره فعالیت های کلاسدرسی خود، ۲) ویژگی های کیفی و کمی دانش آموزان و وضعیت ریاضی و ۳) روابط بین رویکردهای تدریس مورد پشتیبانی معلمان ریاضی، وضعیت درسریاضی دانش آموزان پایه متوسطه خود، شاخص های اجتماعی-جمعیت شناختی معلمان و شاخص های اجتماعی-جمعیت شناختی دانش آموزان.پیامدهایمطالعه نشان می دهد که به خاطر ساختار پیچیده این پدیده ها، به دشوار می توان نظرات معلمان ریاضی را درباره تدریس و فعالیت خود گزارشی آنها رادرباره گروه های نظری از قبل تعریف شده دسته بندی نمود، هر چند کاربرد ساختاربندی در یک درس دارای تاثیر مثبت تری بر وضعیت ریاضی دانش آموزان نسبت به پشتیبانی از عقاید ساختار بندی می باشد.

کلیدواژه ها:

رویکرد تدریس ، تدریس ریاضی ، وضعیت ریاضی دانش آموزان ، مثبت گرایی