بررسی ارتباط سلامت معنوی و خودکارآمدی در دانشجویان پرستاری

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 88

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHHE01_0851

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1403

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: خودکارآمدی مفهومی است که به ارزیابی از ظرفیت و توانایی فرد برای انجام موفقیت آمیز کار یا وظیفه ای درموقعیت معین تمرکز دارد. لازمه داشتن خودکارآمدی، هماهنگی بین ابعاد مختلف سلامت بوده و سلامت معنوی به عنوان بعدچهارم سلامت، موجب یکپارچگی تمام ابعاد سلامت میگردد. در همین راستا مطالعه اخیر، با هدف تعیین ارتباط سلامت معنویو خودکارآمدی در دانشجویان پرستاری انجام گردیده است.روش کار: مقاله مروری حاضر، حاصل جستجو در پایگاه های دادهای معتبر داخلی و خارجی مانند پابمد، الزویر، سید و گوگلاسکالر با کلیدواژههای سلامت معنوی، خودکارآمدی، دانشگاه و دانشجوی پرستاری در بازه زمانی ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ می باشد.یافته ها: خودکارآمدی یکی از عوامل نشان دهنده پیشرفت دانشجویان در محیط های آموزشی است. خودکارآمدی، بر توانایییادگیری، درک و پیشرفت و انگیزه تحصیلی دانشجویان تاثیر مثبت دارد. دانشجویانی که خودکارآمدی بالا دارند سخت کوش وپرتلاشتر هستند و عملکرد مناسبتری دارند. افرادی که خودکارآمدی بالایی دارند، چالش ها را به عنوان فرصتی برای غلبه برآنها تلقی می کنند نه به عنوان تهدیدی که باید از آن اجتناب کرد. دانشجویان پرستاری به دلیل حساسیت و ماهیت رشته کهبا تامین سلامت افراد مرتبط است، با تنش ها و چالش های متعددی روبه رو می شوند، یکی از عواملی که میتواند نقش به سزاییدر افزایش توانمندی شغلی آنها ایفا کند باورهای خودکارآمدی است. همچنین عامل موثر دیگر بر ایجاد انگیزش و ارتقای عمکلرددانشجویان، سلامت معنوی میباشد. سلامت معنوی یک منبع قدرتمند است که از طریق ایمان به وجود برتر ایجاد شده و بهعنوان سدی در مقابل فشارهای روانی عمل میکند و سبب توانمندی رویارویی با مشکلات در افراد میگردد. نتایج پژوهش هایمختلف نیز به نقش سلامت معنوی در مسائل روانشناختی از جمله خودکارآمدی اشاره دارند. در واقع سلامت معنوی باخودکارآمدی رابطه مثبت و معنی داری داشته به طوریکه با افزایش سلامت معنوی، سطح خودکارآمدی دانشجویان افزایش یافتهو بدین ترتیب سلامت معنوی بالا، خودکارآمدی بالا را نیز به همراه خواهد داشت.نتیجه گیری: با عنایت به اهمیت باور خودکارآمدی و تاثیر این مفهوم بر انگیزه و ارتقای تحصیلی دانشجویان، نیاز به توجه بهاین مفهوم در دانشجویان پرستاری وجود دارد و از طرفی نیز با وجود ارتباط معنی دار سلامت معنوی و خودکارآمدی، به مدیرانو مسئولان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی توصیه میگردد سازوکارهایی را به منظور بهبود و ارتقای سلامت معنوی دردانشجویان ایجاد نمایند که متعاقبا زمینه افزایش خودکارآمدی در دانشجویان فراهم گردد.

نویسندگان

آرزو قیاسی

دانشجوی کارشناسی ارشد روان پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران

رقیه گشمرد

استادیار گروه اطفال، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران