اخلاق و معنویت در پرستاری: مروری سیستماتیک

مقدمه: پرستاری یکی از ارکان مهم سیستم های خدمات بهداشتی درمانی در هر کشور است. خدمات پرستاری همراه با اخلاق و معنویت، میتواند به طورمستقیم بر پیامد سلامت و بیماری و شاخص های مرتبط با آن موثر باشد. در دهه های اخیر پرداختن به مقولات اخلاق و تدوین راهنماهای اخلاقی از مهمترین اولویت های حوزهی سلامت در کشور ماست و این مهم باعث شده تا آئین اخلاق پرستاری و جنبه معنوی سلامت، بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد. مطالعه حاضر با هدف افزایش ادراک پرستاران نسبت به اخلاق و مراقبت معنوی و بهکار بستن ارزشهای اخلاقی در اقدامات پرستاری انجام شد تا محیط مراقبت سلامت به محیط بالندگی اخلاقی تبدیل شود زیرا که ارتباط بین معنویت پرستاران و رضایت بیماران تنگاتنگ است و میتواند منجر به ارزشمندی پرستار و پرستاری شده و به تبع آن به ارتقای حرفه پرستاری کمک نماید.روشها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات مرور نظام مند یا سیستماتیک است و مقالات مروری و پژوهشی داخلی و خارجی انجام شده در مورد اخلاق و معنویت در پرستاری از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۲۳ مورد استفاده قرار گرفت. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل منابع الکترونیک Google scholar, PubMed, Elsevier, SID, IranMedex, Irandoc, Medlib ، Scopus " کتب و مجلات بود. معیارهای ورود شامل انگلیسی یا فارسی بودن، دارا بودن واژه های مورد نظر درکلیدواژه ها یا عنوان و منتشر شده در مجلات دانشگاهی بود. جستجوی پژوهشگران منجر به ۱۸ مقاله شد و استخراج داده ها شامل نام نویسنده، سال و مکان مطالعه، روشهای استفاده شده و نتیجه گیری توسط پژوهشگران انجام شده و طبقه بندی شدند.یافته ها: در مطالعه حاضر، یافته ها حاکی از آن است که رابطه معنویت و اخلاق در مراقبتهای بهداشتی هنوز مورد توجه زیادی قرار نگرفته است، در حالیکه تلاش قابل توجهی برای توسعه و اصلاح شیوه های تفکر اخلاقی برای هدایت عملکرد بالینی انجام شده است و این در حالیست که در میان حرفه های مرتبط با سلامت، برخورداری از سلامت معنوی برای پرستاران، در ابعاد شخصی، حرفه ای و سازمانی، سبب خلق نظامی ارزشی و اعتقادی میشود که میتواند بر نگرش و عملکرد مراقبتی آنان آثار مثبت داشته باشد.نتیجه گیری: به مدیران خدمات پرستاری مراکز مختلف درمانی پیشنهاد میگردد با توجه به آثار مثبت و چشمگیر گسترش اخلاق و معنویت، زمینه وبسترهای پیشرفت سطح سلامت معنوی پرستاران را با اجرای برنامهی آموزش معنویت، ارتقا بخشند چرا که اتخاذ تصمیمات مدیریتی برای ارتقای شرایطسلامت معنوی و کاهش دیسترس اخلاقی برای پرستاران، میتواند کمک کننده محسوب شود و به تبع آن در نظام مراقبت سلامت بر رضایت و بهبودی بیماران، کیفیت مراقبت های بهداشتی، استانداردهای خدمات پرستاری و پیشرفت حرفه ای تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، معنویت ، پرستاری ، رضایت بیمار ، کیفیت مراقبت