فلسفه تربیت در آموزش و پرورش

فلسفه تربیت به معنای, هدایت و تقویت گرایش ها و شکوفاسازی هماهنگ استعدادها و توانایی هایانسان در ابعاد روحی و بدنی برای رسیدن به کمال مطلوب است. پیامبر عزیز خدا صلی الله علیه وآله در مورداخلاق در تربیت و آموزش و پرورش می فرمایند: «با کسی که به او دانش میآموزید و کسی که از او دانش می آموزید نرمخو باشید». یکی از انواع تربیت در آموزش و پرورش این است که به کودکان فکر کردن را بیاموزید. متاسفانه اغلب در جمع خانوادهها کودکی محبوب است که بدون چون و چرا دستورات را بپذیرد واطاعت کند. در صورتی که برتری انسان نسبت به فرشته در این است که انسان مجبور به اطاعت نیست. ذاتانسان پرسشگر است و در مورد چرایی مطالب تحقیق میکند. در قرآن بارها آمده است آیا نمیاندیشید؟ اینروش فکر کردن از کودکی در انسان وجود دارد و رفتار بزرگترها تعیین می کند که تا چه اندازه رشد کند.آموزش های امروزی طوری طراحی شدهاند که اطلاعات به آسانی در اختیار کودک قرار نگیرند بلکه به او کمکشود که خودش به نتیجه درست برسد. این سبک آموزش در شکل گیری شخصیت فرد موثر است. آموزش وپرورش از جمله دستگاه های فراگیر کشور است که مسئولیت بسیار مهم تربیت آیندهسازان جامعه را برعهدهدارد، ارتقاء معرفت دینی از جمله شرایط لازم برای ارتقاء فرد و جامعه به کمال و بالندگی است، برای داشتننسلی خلاق و پویا باید به جنبه های مختلف تربیتی از جمله تربیت دینی توجه کرد.

کلیدواژه ها:

فلسفه ، تربیت ، آموزش ، پرورش