پیش بینی ذهن آگاهی بر اساس تاب آوری روانشناختی و گرایش به رفتارهای خطرپذیر (مورد مطالعه: دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان ساری)

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ذهن آگاهی بر اساس تاب آوری روانشناختی و گرایش به رفتارهای خطرپذیر دانش آموزان انجام پذیرفت. روشپژوهش توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۲۷۸۵ نفربود. تعداد نمونه ۳۳۸ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد ذهن آگاهی، تاب آوریروانشناختی و رفتار خطرپذیری نوجوانان ایرانی بود. تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که بین تاب آوری با ذهن آگاهی رابطه مثبت و معنادار و بین رفتارهای خطرپذیر با ذهن آگاهی دانش آموزان رابطه معنادار و معکوس وجود دارد. همچنین متغیرهای پیش بین در مجموع می توانند ۳۱ درصد از واریانس ذهنآگاهی را پیش بینی نمایند.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، تاب آوری ، گرایش به رفتارهای مخاطره آمیز ، دانش آموزان