لزوم توجه به آموزش ابتدایی از منظر سند تحول بنیادین

مهمترین هدف در دوره ابتدایی، پرورش استعدادهای کودکان می باشد. منظور از استعداد، توانایی و قابلیت های- بالقوه دانشآموزان است. استعدادها دو دسته عمومی و خاص می باشند . استعدادهای عمومی، باید در همه افرادجامعه شکوفا شوند وگرنه،افراد قادر به مشارکت در فعالیتهای گروهی و اجتماعی نیستند . برای مثال ، در این زمینه می توان به پرورش قوای تفهیم درکودکان اشاره کرد .در دوره ابتدایی ، باید بین افراد تفاهم و توافق عمومی ایجاد شود ؛ چون این امر سبب تقویت وجوه تشابه افرادمی گردد . استعدادهای خاص، استعدادهایی هستندکه در همه افراد به یک اندازه وجود ندارند و افراد، از نظر استعدادهای خاصمتفاوت هستند .برخی از افراد دریک استعداد خاص از بقیه بالاترند و عده ای در استعداد خاص دیگری، مانند استعداد ریاضی،موسیقی ، نقاشی برتر هستند آموزش ابتدایی ، به عنوان اولین مرحله آموزش همگانی مطرح است ؛ البته آموزش پیش دبستانیبه علت کمبود امکانات ، همگانی نمی باشد . از آنجا که برخی از خانواده ها ، از امکانات کافی مادی و فرهنگی برای آموزش محروممی باشند ، آموزش ابتدایی موجب کاهش نابرابری های فرهنگی می گردد .آموزش ابتدایی ، کودکان را برای مقاطع بالاتر آمادهمی کند و چنانچه از نظر کمی و کیفی در سطح بالاتری ارائه شود ، افت تحصیلی و ترک تحصیل در مقاطع بعدی، کمتر می شود.جایگاه آموزش ابتدایی به گونه ای استکه اگر در سطح گسترده ای صورت بگیرد و اکثریت یا تمام کودکان واجب التعلم ایرانی راتحت پوشش قرار بدهد ، می تواند بی سوادی را در کشور ریشه کن کند.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، چالش ها ، ابتدایی ، تحول بنیادین