بررسی ارتباط سلامت معنوی با حساسیت اخلاقی دانشجویان دانشکده پرستاری سنقر و کلیایی در سال ۱۴۰۱

مقدمه: در حرفه پرستاری برای داشتن یک عملکرد مناسب و مطلوب باید به اصول اخلاقی و چالش های اخلاقی موجود در پرستاری که در ارتباط با بیمارانمی باشد آگاهی داشت و داشتن حساسیت نسبت به مسائل اخلاقی در حرفه پرستاری یکی از اصلیترین زیربناهای این رشته میباشد که باید از دوراندانشجویی برای دانشجویان این رشته در نظر گرفته شود، از طرفی مذهب و دین و معنویت جزء ابعاد سلامتی میباشد که بر اخلاق و عملکرد حرفه ای پرستاران تاثیرگذار است. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سلامت معنوی و حساسیت اخلاقی در دانشجویان پرستاری انجام شده است.روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی میباشد که برای ۸۲ نفر از دانشجویان پرستاری در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام گردید و تمامی دانشجویان به روش سرشماری وارد مطالعه شدند و داده ها مطابق با پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه معنوی Poltzen و Ericsson و پرسشنامه حساسیت اخلاقیجمع آوری گردید و تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ انجام شد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان ۲۱/۷۹ سال بود و ۶۰/۹۷% از افراد خانم بودند و بیشتر دانشجویان پرستاری دارای نمره سلامت معنوی درحد پایین و حساسیت اخلاقی متوسط بودند. بین سلامت معنوی با حساسیت اخلاقی دانشجویان همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد (P=۰/۰۰۵, r=۰/۲۶). بدینمعنا که هرچه نمره سلامت معنوی دانشجویان بالاتر بود، حساسیت اخلاقی آنها بیشتر بود.نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که سلامت معنوی در دانشجویان پرستاری دارای نمره پایینی میباشد که این مسئله باید مورد توجه قرار گرفته و بابرگزاری کارگاه های آموزشی این میزان نمره را تقویت کرد و همینطور این بعد از سلامت، با حساسیت اخلاقی ارتباط داشته و به گونه ای نقش مهمی دراجرای مراقبت موثر از بیماران دارد. پیشنهاد می گردد که به سلامت معنوی و حساسیت اخلاقی و تاثیرگذاری این موارد به مراقبت حرفه ای توجه ویژه ایگردد.

کلیدواژه ها:

سلامت معنوی ، حساسیت اخلاقی ، دانشجویان پرستاری