ضرورت استفاده از بازخورد در آموزش دانشجویان علوم پزشکی
محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی سلامت، بهداشت و آموزش
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 107
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CHHE01_0546
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1403
چکیده مقاله:
مقدمه : بازخورد یکی از اجزای اساسی یادگیری و آموزش است. روشهای متنوعی برای ایجاد تعاملات موثر و یاددهی و یادگیری موثر در کلاس درسحضوری و مجازی مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند. این تعاملات از این منظر که مهمترین جزء و پیش نیاز اثربخش بودن کلاس و فرایند یادگیریمحسوب میشوند از اهمیت زیادی برخوردار هستند. استفاده از بازخورد سازنده یکی از مهمترین جنبه تعاملات می باشد. بازخورد، اطلاعاتی است که توسطیک عامل درباره جنبه هایی از عملکرد یک فرد، با هدف ارتقای آن ارائه میگردد. بازخورد یک نقد عینی و آگاهانه و بدون قضاوت از عملکرد فراگیران میباشد که با هدف بهبود یادگیری و به دو صورت تقویت کننده و اصلاح کننده انجام میگیرد. امروزه صاحبنظران معتقدند یک مدرس اثربخش، لازم است بهطورمنظم و مداوم بازخورد ارائه نماید . افزایش آگاهی مربیان و مدرسان در مورد اهمیت ارائه بازخورد و آموزش اصول و شیوه های صحیح ارائه بازخوردبه فراگیران همیشه مدنظر بوده است . هدف این پژوهش طراحی، اجرا و ارزشیابی بازخورد سازنده و انجام کارگروهی مرتبط با موضوع تدریس در پایانجلسه در درس آموزش بهداشت و ارتباطات بر رضایت مندی و ارتقا فرایند یاددهی و یادگیری دانشجویان بهداشت عمومی در کلاس های حضوری ومجازی بود.مواد و روش : پژوهش حاضر به مدت ۲ سال در تدریس دورس نظری (تکنولوژی اموزشی، آموزش بهداشت و ارتباطات و مبارزه ملی با بیماری هایواگیر) دانشجویان کارشناسی بهداشت عمومی طراحی و اجرا و ارزشیابی گردید. به دانشجویان تکالیف ، حل تمرین و سوالات در زمینه مباحث تدریس شدهدر کلاس درس به صورت انفرادی و یا بصورت گروهی (۴ تا ۵ نفره) ارایه می گردید. دانشجویان جواب ها را بصورت انفرادی از سامانه نوید ارسال میکردند و یا بصورت کارگروهی در کلاس درس ارایه می کردند. در بازخورد بصورت انفرادی به تکالیف و یا حل تمرین ، به تک تک دانشجویان بازخوردکتبی جداگانه داده می شد . در تکالیف گروهی از هرگروه یک نفر جواب را سرکلاس ارایه می کرد و بازخورد شفاهی داده می شد. ابزار جمع اوری دادهها پرسشنامه شامل ۱۰ ایتم جهت سنجش رضایت مندی دانشجویان از نحوه بازخورد و روش تدریس بود که پایان هر ترم انجام می گرفت.یافته ها : نتایج نشان داد که میانگین (انحراف معیار) نمره رضایت مندی از بازخورد (۱،۲) ۲، ۴ از ۵ نمره بدست آمد و از نظر سطح رضایت مندی از نحوه ارائه بازخورد ۷۰% مطلوب، ۲۰% متوسط و ۱۰% ضعیف گزارش شد. موثر بودن بازخورد از دیدگاه دانشجویان، خیلی زیاد ۶.۷% و زیاد ۲۳/۳% بود. رضایت کلی از بازخورد ۹۰ درصد بود. حدود ۹۳ درصد دانشجویان گفته بودند بازخورد باعث آگاهی از نکات قوت و ضعف یادگیریشان شده استو ۷۶ درصد معتقد بودند بازخورد موجب ایجاد انگیزه برای یادگیری و مطالعه می شود.بحث و نتیجه گیری : بر اساس یافته های به نظر می رسد ارایه بازخورد در آموزش دانشجویان علوم پزشکی می تواند به فرایند یادهی و یادگیری کمکنموده و باعث رضایت دانشجویان و ارتقا کیفیت آموزش شود. از سوی دیگر مربیان و مدرسان از شیوه صحیح ارایه بازخورد و اهمیت آن آگاهی داشته وخود را ملزم به ارایه بازخورد به دانشجویان در زمینه فعالیت های درسی بداند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راحله سلطانی
گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت ، دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی اراک ، اراک ، ایران
محسن شمسی
گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت ، دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی اراک ، اراک ، ایران