الگوی ساختاری با نقش میانجی طرحواره ناسازگارانه در رابطه با ابعاد شخصیت و سبک های دلبستگی

مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی ساختاری با نقش میانجی طرحواره ناسازگارانه در رابطه با ابعاد شخصیت و سبک های دلبستگی با مهارت های ارتباطی و تعارضات زناشویی در بین زوجین در معرض طلاق بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی براساس معادلات ساختاری با نقش واسطه ای بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی زوجین در معرض طلاق به مراکز مشاوره ای شهر تاکستان بودکه در بازده سال ههای نیمه دوم ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به این مراکز مراجعه کرده بودند.در این میان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و حجم نمونه براساس نرم افزار سمیل پاور (۳۷۳ نفر) در نظر گرفته شد.ابزار پژوهش یر م.شنامه طرحواره نا سازگارانه اولیه پانگ (Young ) و پرسشنامه شخصیتی صفات پنچ گانه (NEO)، پرسشنامه ارتباطی کوئین دام (۲۰۰۴Queen Dom)، پر سشنامه سبک دلبستگی (هازان و شاور (۱۹۸۷Hazanel Shaver) بود که توسط نمونه های پژوهش پاسخ داده و با استفاده از روش تحلیل مسیر و مدل ساختاری در نرم افزار Spss, Amos، به منظور بر آورد پارامترهای مدل مورد برر سی قرار گرفت.نتایج نشان داد مدل برازش مطلوب را دا شت اما اثر متغیرها در این مدل غیر مستقیم و طرحواره نا سازگاراولیه در رابطه با ابعاد شخصیت، سبک های دلبستگی، مهارت های ارتباطی و تعارضات زناشویی نقش میانجی ایفاء نموده است.نتیجه گیری: با توجه به اینکه طرحواره نا ساگارانه اولیه می تواند نقش میانجی در روابط زوجین در معرض طلاق ایفاء نماید. شناخت طرحواره ها برای ایجاد راهکارها یی برای تغییر در شناخت وافکار زوجین در قبل وبعد ازدواج بعنوان یکی از پیش بینی کننده طلاق و رویکردهای درمانی به آن نگاه و یکی از عوامل تاثیر در شکل گیری شخصیت و سبک های دلبستگی قلمداد نمود.

کلیدواژه ها:

طرحواره ناسازگارانه ، صفات شخصیت ، سبک های دلبستگی ، مهارت های ارتباطی ، تعارضات زناشویی