نظریه های تغییر و اصلاح رفتار

نظر به اهمیت و ضرورت بکارگیری روشهای تغییر و اصلاح رفتار در درمان، این مقاله قصد دارد به بررسی نظریه های اصلی در زمینهی تغییر رفتار و رفتار درمانی بپردازد. تغییر رفتار و رفتار درمانی به مجموعه روش ها و فنونی اطلاق می گردد که برگرفته از یافته های روانشناسی آزمایشی، بویژه ، روانشناسی یاد گیری می باشند و برای رفع مشکلات سازگاری افراد در موقعیت های فردی و اجتماعی به کار میروند. تاکید بر اصطلاح "روانشناسی آزمایشی " دلالت بر این موضوع دارد که نظریه ها ی ارایه شده در زمینه ی روشهای تغییر و اصلاح رفتارمبتنی برروش آزمایشی و یافته های حاصل از آن می باشند و نظریه هایی چون نظریه روان پویایی فروید که برگرفته از روش آزمایشی نیسترا شامل نمی شود. اگرچه بنیاد نظری روش تغییر رفتار و رفتار درمانی به روانشناسی یادگیری، نظریه شرطی سازی کنشگر اسکینر و بخصوصنظریه شرطی سازی پاسخگر پاولف برمی گردد، این روش ریشه درسایر نظریه های مبتنی برروش آزمایشی مثل شرطی سازی معنایی، حلمسئله، خبرپردازی و شناختی نیز دارد.

کلیدواژه ها:

نظریه ها ، تغییر ، اصلاح رفتار