رابطه مندی آموزش الکترونیکی و توانمندسازی معلمان در کیفیت تحصیلی؛ با نقش میانجی خودکارآمدی معلمان و سرمایه روانشناختی آنها

هدف تحقیق، بررسی رابطه مندی آموزش الکترو نیکی و توانمندسازی معلمان در کیفیت تحصیلی؛ با نقش میانجی خودکارآمدی معلمان و سرمایه روانشناختی آنها می باشد. پژوهش به لحاظ روش، از نوع توصیفی-همبستگی و به لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل؛ معلمان (زن و مرد) مدارس مقطع ابتدایی شهرستان ارومیه در سال ۱۴۰۲ می باشند. ابزار گردآوری اطلاعات پژوهش؛ پرسشنامه خودکارآمدی معلم (TSOES-LF) (۲۰۰۱) ، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکارانش (PCQ) (۲۰۰۷) ، پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی (۱۹۷۱) و پرسشنامه محقق ساخته دیدگاه معلمان می باشد که پس از جمع آوری اطلاعات پژوهش، با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد از دیدگاه معلمان (زن و مرد)، رابطه مندی بین آموزش الکترو نیکی و توانمندسازی معلمان در کیفیت تحصیلی با نقش میانجی خودکارآمدی معلمان و سرمایه روانشناختی آنها، در حد متوسط به بالا (موثر) است و با توجه به سطح معنی دار به دست آمده (p<۰/۰۱)؛ این نقش در کیفیت تحصیلی آنها معنی دار است.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترو نیکی ، توانمندسازی معلمان ، کیفیت تحصیلی ، خودکارآمدی معلمان ، سرما یه روانشناختی