تدوین مدل جوانی جمعیت با تاکید بر فرزندآوری (مطالعه موردی: کارکنان فرماندهی انتظامی استان کرمانشاه)

یکی از مسائل اصلی در جامعه ما که امروزه توجه به آن و برنامه ریزی به موقع و متناسب برای آن ضرورت دارد و جزو اولویت سیاست های کشور می باشد، مساله فرزندآوری است. هدف این مقاله مطالعه جامعه شناختی فرزندآوری با رویکرد نظریه زمینه ای در شهر کرمانشاه است. روش پژوهش از نظر رویکرد کیفی؛ از نظر هدف کاربردی؛ از نظر شیوه گردآوری اطلاعات نظریه مبنایی و ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته و عمیق بود. جامعه آماری ۴۹ نفر از افراد نظامی بودند که با روش هدفمند مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد اصلاح سبک زندگی، احیای سرمایه اجتماعی، تغییر نگرش ها، کاهش بیم و هراس اقتصادی، کاهش دغدغه ها و نگرانی ها و محدودیت های ناشی از فرزندآوری، کاهش بزرگ پنداری دافعه های فرزندآوری، حذف دغدغه های انباشته شده؛ کارآمدی سیستم آموزشی، توجه به سلامت و بهداشت، سیاستگذاری مشارکتی، سیاست حمایت از زوجین جوان، مشارکت اندیشمندان و متخصصان، تسهیل گری در امر ازدواج، مدیریت مولفه های جمعیتی، پیشرفت کشور در تمام سطح و تقویت فرهنگ ایثار از مهمترین مولفه های افزایش فرزندآوری در جامعه هستند.

کلیدواژه ها:

"فرزندآوری" ، "نظریه زمینه ای" ، "باروری" ، "جوانی جمعیت" ، "سلامت"