بررسی سبک رهبری تحول آفرین مدیران بر توسعه حرفه ای مدرسان با توجه به نقش میانجی یادگیری خودراهبر(مورد مطالعه : آموزشکده فنی و حرفه ای دختران نی ریز)

هدف پژوهش حاضر بررسی سبک رهبری تحول آفرین بر توسعه حرفه ای مدرسان با نقش میانجی یادگیری خودراهبر(مورد مطالعه : آموزشکده فنی و حرفه ای دختران نی ریز) می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش جزء مطالعات توصیفی -پیمایشی است . جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد سبک رهبری تحول آفرین بس و آلیو (۲۰۱۰)، یادگیری خودراهبر فیشر و کینگ (۲۰۱۳) و توسعه حرفه ای شاهپسند و همکاران(۱۳۹۲) صورت گرفت که پایایی آنها به ترتیب ۸۵/۰، ۸۹/۰ و ۸۴/۰ و روایی آنها از نوع روایی محتوا می باشد. جهت تحلیل دادهها از نرم افزار PLS استفاده شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که مقدار ضریب مسیر برای رابطه بین دو متغیر سبک رهبری تحول آفرین و توسعه حرفه ای مدرسان برابر ۶۵۷/۰ و برای رابطه بین دو متغیر یادگیری خود راهبر و توسعه حرفه ای مدرسان ۶۳۲/۰ محاسبه گردید. بنابراین ، میزان اثر غیر مستقیم یادگیری خود راهبر بر توسعه حرفه ای مدرسان برابر است با ۴۱۵/۰ می باشد. نتایج بیانگر تایید نقش میانجی گری یادگیری خود راهبر در رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین و توسعه حرفه ای مدرسان است .

کلیدواژه ها:

توسعه حرفه ای مدرسان ، یادگیری خودراهبر ، رهبری تحول آفرین .