بررسی عوامل موثر در بدبینی و بی تفاوتی سازمانی کارکنان اداره آموزش و پرورش مشهد

این تحقیق با هدف بررسی عوامل موثر در بدبینی و بی تفاوتی سازمانی کارکنان آموزش و پرورش شهر مشهد انجام شده است . جامعه ی آماری تحقیق در بخش شناسایی در بخش کمی ۱۲ نفر ازکارشناسان آموزش و پرورش مشهد بود. و در بخش تعیین وضعیت شامل کارکنان آموزشو پرورشمشهد به تعداد ۸۴۰۰۰ نفر بود. نمونه آماری در قسمت تهیه پرسشنامه به علت محدود بودن جامعه آماری تمامی افراد جامعه همان ۱۲نفر از کارکنان آموزش و پرورش مشهد انتخاب شد و در قسمت تعیین وضعیت با توجه به فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده ۳۸۲ نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری در این تحقیق به صورت تصادفی ساده بود. در این پژوهش ابتدا به منظور تعیین عوامل اثر گذار بر آموزش و پرورش شهر مشهد ، مطالعات اکتشافی و مقدماتی انجام شد. سپس با استفاده از سوابق نظری و تجربی موجود و نظرخواهی از صاحب نظران در دو مرحله عوامل اثر گذار بر بدبینی و بی تفاوتی سازمانی شناسایی شد و آنگاه برای اطمینان از کامل و جامع بودن عوامل موثر، نظرپاسخگویان، از طریق یک پرسشنامه ی محقق ساخته مبتنی بر طیف ۵ ارزشی لیکرت اخذ شد تا از دیدگاه پاسخگویان میزان اهمیت هر کدام از عوامل اثر گذار بر بدبینی و بی تفاوتی سازمانی کارکنان در اداره آموزش و پرورش شهر مشهد مشخص و همچنین اولویت های آنان به ترتیب اهمیت دسته بندی شود. از بین ۵۱ عامل موثر بر بدبینی و بی تفاوتی سازمانی کارکنان در اداره آموزش و پرورش شهر مشهد تعداد ۳۷ عامل به عنوان عوامل اصلی شناسایی شد که این عوامل در سه دسته عوامل فردی ، سازمانی و شغلی قرار گرفته شد. نتایج نشان داد که عامل عدم حمایت سازمانی با میانگین رتبه ۱۷,۲۴ تاثیرگذارترین عامل و جابه جایی شغلی با میانگین رتبه ۷۳,۱۳ کمترین تاثیر را در عوامل موثر بدبینی و بی تفاوتی سازمانی کارکنان در اداره آموزش و پرورش شهر مشهد داشته است .

کلیدواژه ها:

بدبینی سازمانی ، بی تفاوتی سازمانی ، عوامل فردی ، عوامل سازمانی ، عوامل شغلی .